Linksom! is een beweging, een samenwerking van PvdA-leden en sympathisanten, binnen de PvdA.
Linksom! richt zich op de toekomst van onze Partij van de Arbeid als sociaaldemocratische partij. Centraal staat daarbij het herstel van het vertrouwen in onze PvdA. Een vertrouwen dat de basis en randvoorwaarde is om samen, op basis van de beginselen en doelen van de sociaaldemocratie, te kunnen strijden voor een betere maatschappij.
Door: Tom van Doormaal
Geert Wilders is de koning van de overdrijvingen.
Terecht dat zijn theatrale taal de formatie blokkeert. Je kunt als dorpsgek wel roepen dat ons land vol is, of is herschapen tot een “openlucht opvangcentrum voor asielzoekers”, maar dat kun je niet als verantwoordelijk politicus. Je kunt wel roepen dat Eritreeërs moeten worden opgepakt en uitgezet, maar het zijn er zo’n dertigduizend en de wet verzet zich tegen dit soort “oplossingen”.
En nu? Wilders gaat aangifte doen tegen Timmermans, die alles wil doen om Wilders bij de macht vandaan te houden. Wilders beroept zich op het lot van Pim Fortuyn. Hij kan het weten, want hij is de zwaarst beschermde politicus van Nederland. Timmermans verweert zich simpel: natuurlijk bedoelde hij alleen parlementaire middelen.
Beelden
Politiek draait tegenwoordig op beelden. Het lot van Fortuyn staat iedereen in het geheugen gebrand: een met bloed bevlekte keurige man, gestrekt op een parkeerterrein in Hilversum. “Heb je nu je zin, schoft?” werd Ad Melkert toegesist bij zijn begrafenis.
Lees verder
Op het gezamenlijke congres van GroenLinks en de Partij van de Arbeid op 20 april te Apeldoorn heeft Jan Pronk zeer inspirerend op ‘De toekomst van Links’ bijeenkomst gesproken.
Meermaals werd gevraagd naar het recente boek over Jan Pronk geschreven door Ellen Mangnus. Hieronder de gegevens van het boek:
Het boek is uitgegeven door de Rotterdamse uitgeverij Lemniscaat:
https://lemniscaat.nl/boeken/kijk-niet-weg
Politiek links staat in Nederland en Europa electoraal onder druk. Gelijktijdig zien wij de opkomst van het rechts en extreem rechts populisme. Linkse politieke partijen zijn zoekende naar een antwoord op deze trend. Dat blijkt moeilijk. Er is behoefte aan inspiratie, richting geven, houvast en motivatie.
Linksom!
Na het succesvol realiseren van het thema ‘armoedebestrijding’, middels vele regionale en drie landelijke armoede-conferenties (met als ondertitel ‘Weg van het Neoliberalisme’), pakt Linksom! in 2024 een nieuw thema op.
Het thema
Het thema voor 2024 e.v. is ‘De toekomst van Links’. Dit onderwerp is aangedragen en gesteund door onze achterban. Wij organiseren dit ook nu weer samen met GroenLinks, de Federatie Nederlandse Vakbeweging (FNV), de Partij van de Arbeid. Bestuurders, wetenschappers, politici, denkers en activisten wordt hier een platform gegeven.
De startbijeenkomst
Op het GL/PvdA congres van 20 april 2024 vindt de startbijeenkomst van ‘De toekomst van Links’ plaats. Mariëtte Hamer en Jan Pronk geven hun visie op “De toekomst van Links“.
Plaats & Tijd: Business Lounge, 3e verdieping, van 13:00 tot 13:45 uur.
Door: Tom van Doormaal
De kiezer lijkt ons land te sturen in de richting van een regering met fascistische trekken , zonder iets inhoudelijks. “Stop de tsunami van vluchtelingen en Nederlander op één”, is dat praktische politiek of een ideaal? Het lijkt mij mager.
De klachten over de afwezigheid van de PVV in het parlement zijn veelzeggend, de agressieve simplismen van de grote leidsman op X misselijk makend. Jesse Klaver noemt hij bijvoorbeeld “smerige ophitser”. Politiek heeft te maken met stijl.
Het schijnt dat de PVV er groot en populair van wordt, maar het zal ons land niet verder brengen. Het valt mij niet echt gemakkelijk; mijn gevoel van naderend onheil wordt bijna alle dagen van de week gevoed.
Pfeiffer
Deze week was ik op een bijeenkomst waar Ilya Pfeijffer in gesprek was over de Europese verkiezingen. Daarbij kreeg hij een vraag over zijn identiteit en thuisland voorgelegd. “Ik ben alles ,”zei Ilya, “niet Italiaan, maar de bewoner van de stad waar ik woon, Europeaan, Nederlander, misschien ook wel een beetje Italiaan.”
Lees verder
Door: Tom van Doormaal
Wie zondagochtend wel eens TV kijkt, ziet Rick Nieman, rad pratend, soms met stevige onderwerpen, maar soms ook met tenenkrommende journalistiek. Daarna komt Buitenhof, ook niet altijd briljant, maar soms beter.
Is dat van belang? Ja, in hoge mate. De politieke oordelen worden nog steeds gevormd door scherpe en kritische redacties, die verantwoordelijk zijn voor de vormgeving en genodigde gasten. Ik kijk doorgaans naar beide programma’s en vergelijk ze.
Het viel me nogal op hoe nodig die vergelijking is, omdat na een uur ook Buitenhof zich over het zelfde thema boog, de oorlogen en de risico’s daarvan. Het was op 24 maart.
De aanslag op het theater
Rick Nieman begon met ISIS en de aanslag in een theater van Moskou. Hij had er eigenlijk niets over te melden. Wel aardig vond ik de interventie van een zijner gasten, die het wat wonderlijk vond dat over deze honderddertig slachtoffers zo dramatisch werd gedaan, terwijl aan het front in Oekraïne elke dag een vergelijkbaar aantal slachtoffers valt.
Een wonderlijk feit bleef helemaal buiten beschouwing: de Amerikanen wisten van de dreiging en hadden al twee weken geleden gewaarschuwd. Waarom wisten die het wel en de Russen niet? Putin had er laatdunkend over gedaan en draaide deze vernedering snel om: de kennis van de Amerikanen kwam omdat de aanslag in de V.S. bedacht en gecoördineerd was.
Lees verder
Door: Tom van Doormaal
Het is vermoeiend om Trump te volgen met zijn ongelooflijke teksten. Daarbij vergeleken is Wilders een wonder van genuanceerde beschaving. Maar het gevoel van vermoeidheid kan mij ook bij zijn berichten op X overvallen.
Er werd gedemonstreerd in Amsterdam, bij de opening van het Holocaust museum. Frans Timmermans was niet voor de komst van Herzog, een centraal figuur in de Israëlische regering, want zijn aanwezigheid zou de geschiedenis en het heden met elkaar verbinden. Helaas gebeurde dat toch en de voorspelbare menigte met Palestijnse vlaggen volgde. En de pijnen en het gevreesde aanwakkeren van het antisemitisme bleven evenmin uit.
De halve wereld was boos op Femke Halsema, die haar burgemeestersplicht om openbare orde en democratische grondrechten te beschermen zeer serieus neemt. Maar niemand houdt zich erg in, als het om oordelen gaat over bevoegd genomen besluiten. Dat zou wel moeten als over een verantwoordelijkheid, die kraakhelder is.
Wilders vond het een verwerpelijke truc van een uitermate linkse mevrouw, maar die probeerde alleen haar bevoegdheid uit te oefenen. Over het algemeen heb ik niets met Wilders’ intolerante gekraai: de Eritreeërs moesten ook opgepakt en uitgezet worden. Alleen is dat praktisch en juridisch nonsens. Omdat er nu 1200 Israëlische burgers zijn vermoord en meer dan 30000 Gazanen zijn omgekomen en nu bewust verhongeren vond ik het wel nuttig een repliek op X te geven.
Lees verder
Door: Tom van Doormaal
Als gewoon partijlid vind je wel eens wat. ’Voor een goed verhaal gaat de wereld plat’, zeg ik al een halve eeuw. Maar dat verhaal moet wel een willig oor bereiken.
Ik zoek dus naar een adres, maar tussen de zelf complimenterende partijberichten ontbreekt de reageer-knop. Het is een autistische reclamestroom die alleen voor een kopende consument openstaat.
Hoe zat het ook al weer? De voorzitter wilde toch een partij van leden, die actief mee doen en de ideeën voor de partij toetsen, vertroetelen en verder brengen? Dat wilde ik wel. Ik vond een app-adres in het partijbureau, maar dat werd kennelijk niet gelezen.
Collega Ruud Koole schrijft in S&D dat commissies van “vooraanstaande” partijgenoten heel andere dingen voorstelden, dan ik zou denken.: een centraal georganiseerde campagne organisatie, terwijl ik een politieke vereniging met inhoudelijke discussie en actieve leden zoek.
Lees verder
Door: Tom van Doormaal
Meestal werkt het niet als je bij het schrijven je laat mee slepen door emoties. Maar nu moet ik toch bekennen dat ik de flutterige onmacht van bestuurders eigenlijk onverdraaglijk vind.
Ik heb het natuurlijk over de congestie op het stroomnet. De onmacht in het bestuurlijke netwerk is onverdraaglijk: “we hadden dit niet voorzien, we moeten samen ons best doen dit op te lossen, we zullen congestie bestrijdende overeenkomsten sluiten”.
Ik vind dat flut: natuurlijk moet dat allemaal ook. Maar wat is nu de echte reden waarom het stroomnet zo deplorabel tekort schiet en wat is waarom ontspoord? Het is de vraag die samenzweringsdenkers altijd stellen, dus ik geef een toelichting.
De gemeenten worden onrustig nu ze merken dat nieuwe aansluitingen grote vertragingen in voorgenomen bouwprojecten veroorzaken. Alleen hele kleintjes krijgen nog stroom. Wie heeft er nu niet opgelet?
Aedes, belangenorganisatie van woningcorporaties schrijft de Tweede Kamer daarover een ongeruste brief (Kenmerk: BBPZ/MvR/RBos/24-003) Maar tot mijn grote verbazing staat ook hier geen praktische invalshoek te lezen.
Lees verderHieronder vindt u de videoweergaven van de 3e Linksom! Armoede Conferentie. Deze conferentie werd met ondersteuning van de FNV, GroenLinks en de PvdA op 20 januari 2024 te Nieuwegein gehouden.
Gaarne verwijzen wij u voor nog meer ideeën en inspiratie naar de verslagen van de eerdere conferenties alsmede de ideeënbundel armoedebestrijding: https://metvertrouwenlinksom.wordpress.com/2024/01/04/ideeenbundel-armoedebestrijding/
Door: Tom van Doormaal
Frans Timmermans wilde nadenken over de verkiezingen en de uitslagen. Het ongemakkelijke feit lijkt te zijn dat de sociaaldemocraten steeds vaker naar andere partijen uitwijkt. Nog een ongemakkelijk feit is dat kandidaat Timmermans de minste persoonlijke voorkeursstemmen trok.
Het lijkt niet erg op te vallen. Ik denk maar even met Frans mee.
Politieke processen
We zien al een aantal jaren dat de kiezer oude politieke systemen verwerpt. Het lot van het CDA is tekenend: ooit een trots confessioneel blok, van de oude KVP, ARP en CHU, nu een splinterpartij. Met de PvdA is het maar iets beter gesteld, al blijft dat wat verborgen door de combinatie met GL.
Die traditionele partijen leveren in bij snelle nieuwelingen: bij Pim Fortuyn, bij Thierry Baudet, bij Caroline van der Plas, bij Pieter Omtzigt. Ik noem met opzet de personen, niet de partijen die zij later vormden, want hun magnetisme was vooral persoonlijk. En vergankelijk.
De afkeer van het bestaande systeem werd gevoed door de incompetentie van de uitvoering en de gebrekkige afrekening daarvoor in de politieke arena. Dit speelt al jaren: het politieke sorry van Mark Rutte, over vernietigende enquête resultaten, maar vervolgens welgemoed verder gaand, was een giftige injectie in het gezwel van de onvrede.
Lees verder
Linksom! 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.